ابرابلهنویسنده: ارلند لو

“ نویسنده با لحنی موجز و صمیمی به مسائل هستی‌شناسانه پرداخته و با نگاهی ساده به روایت مسائل پیچیده‌ای رفته که حرف زدن راجع به آن خود الفبای خاصی را می‌طلبد. جهانی که نویسنده ترسیم کرده دچار چنان سکوتی است که در تمام نقاط داستان مشهود و قابل لمس است. البته این سکوت تا انتهای داستان حاکم است یعنی تا آنجا که شخصیت داستان به امریکا سفر می‌کند. بعد از رفتن او به نیویورک فضای داستان رنگ و بوی دیگری گرفته و به گونه‌ای شلوغ و بی‌بند و بار به چشم می‌آید. خلوت بودن فضای داستان بیش از هر چیز بر تنهایی قهرمان داستان تاکید دارد. مهمترین شاخصه «ابر ابله» تنهایی آن است. تا آنجا که به نظر می‌رسد در جهانی که پیش رویمان قرار دارد او تنها جنبنده آن است. اما «ابر ابله» برای فرار از تنهایی و انزوایش به اشیا پناه می‌برد و خود را با آنها می‌شناسد. روایت داستان اول شخص است و قصه اصلی روی مرز باریکی بین شرح حال و داستان حرکت می‌کند. «ابر ابله» ما را به یاد دو شخصیت مهم در تاریخ رمان می‌اندازد که هر کدام به شکلی دردناک استعاره‌ای از انسان قرن بیستم بودند. ”

فهم فلسفهنویسنده: جون ا. پرایس

“ در دوران پس از روشنگری، پرداختن به فلسفه با بحث درباره تجربه باوران بریتانیایی و تحلیل کانت از توانایی عقل شروع می شود. زندگی نامه و بررسی آرای فیلسوفان ایدئالیست، ماتریالیست، سودباور، فردباور، تحلیلی، پدیدارشناسی و اگزیستانسیالیست در این مجلد با نام اندیشه معاصر نشان می دهد که چگونه فیلسوفان قصد داشتند با هریک از این جهان بینی ها دنیایی را که در قرن های هجدهم، نوزدهم و بیستم به طرز روزافزونی عرفی و صنعتی می شد، توضیح بدهند. ”