نگاهی اجمالی به کتاب“ در کتاب گذر از عشقهای سمی، سوزان فوروارد، روانشناس سرشناس و متخصصِ حوزهی روابط بین فردی، به مهمترین موضوع انسانی، یعنی «عشق» و احساسات و روابط عاشقانه، به ویژه در قالب عشقهای افراطی و ناسالم که خط قرمزهای هیجانات و احساسات خوشایند و لطیف عاشقانه و لذت بخش را رد کردهاند و در واقع، به رفتاری وسواسی و آسیب زننده و حتی خطرناک تبدیل شدهاند میپردازد. عشقهایی که یکی از طرفین رابطه دیگری را ترک کرده و رفته است، اما طرف مقابل حاضر به پذیرش این موضوع نیست، بلکه پیگیر و سمج است و برای دستیابی به خواستهاش تهدید میکند و گاه دست به اَعمال غیرمنطقی یا ابلهانه میزند. در این کتاب، سوزان فوروارد با مطرح کردن نمونههای واقعی مُراجعانش، نه تنها تصویری از تفاوت عشق و دوست داشتن سالم و همچنین ناسالم نشان میدهد، بلکه با ارائهی مثالهای کاربردی از مراجعانش، برای مواجهه و کنار آمدن با این گونه احساسات فلج کننده، راهکارها و روشهایی عملی در اختیار خوانندگان قرار میدهد و قدم به قدم به آنان کمک میکند که به زندگی عادی خود بازگردند. ”
نگاهی اجمالی به کتاب“ کتاب بادبادک باز روایتی از دسامبر 2001 تا مارس 2001 را به مخاطب نشان میدهد. در تمام قسمت های کتاب با روایتی صمیمی و دوستانه مواجه خواهیم بود و مخاطب به سرعت میتوان با برخی قسمت های کتاب همزاد پنداری کند. در ابتدای داستان، امیر شخصیت اصلی داستان که از یک خانواده مرفه و پولدار است از خاطرات 12 سالگیاش میگوید و صحبت کردن او در مورد گذشته ای که راه خود را با چنگ و دندان باز میکند مخاطب را برای شنیدن داستانی که شاید به همین سادگی نتوان از آن عبور کرد آماده میکند.
این داستان چهره غمگین کشور افغانستان را در زمان سقوطش نشان میدهد. زمانی که سیاست افعانستان با تحولات عجیبی رو به رو میشود و زندگی مردم را به طور کل تغییر میدهد. داستان در عین حال که چهره مردم را در این تغییرات سیاسی نشان می دهد بیشتر متمرکز بر زندگی دو دوست به نامهای امیر و حسن است که در عین حال که با هم بزرگ شده اند و حتی از یک پستان شیر خورده اند تفاوت های چشمگیری در سبک زندگی دارند. امیر از خانواده ای ارباب زاده و پولدار و حسن از خانواده ای رنج کشیده و کم توان به عنوان خدمتکار در خانه امیر و خانوادهاش مشغول است. حکایت دوستی حسن و امیر به خوبی می تواند اختلاف طبقاتی در افغانستان را برای مخاطب به تصویر بکشد، اما این تمام داستان نیست؛ چرا که هدف این رمان 400 صفحهای تنها به این دوستی خلاصه نمیشود. ”