طرز فکر استراتژیکنویسنده: تیبو موریس

“ در جامعه امروز، همه وسواس زیادی برای انجام کارهای بیشتر دارند. مشغله داشتن تبدیل به نشان افتخار شده است. می‌خواهیم به اطرافیانمان نشان دهیم که چقدر بهره‌ور و مولّد هستیم. می‌خواهیم همسایه‌هایمان ببینند که ما چقدر پرکارتر از بقیه هستیم. با این حال بسیاری از ما درک درستی از بهره‌وری نداریم. در حالی که ممکن است در ظاهر پُرمشغله باشیم، اغلب دستاوردهای بسیار کمی داریم. افزودن کارهای بیشتر به فهرست کارهای بی‌پایان ما، لزوماً ما را بهره‌ورتر نمی‌کند. امروزه دوران کارهای یدی و سنگین به پایان رسیده است. در عصر تکنولوژی همه چیز رو به هوشمندسازی و آسان‌ترین راه است. در این میان کسانی که بخواهند از روش‌های سنتی تبعیت کنند، از قافله پیشرفت عقب می‌مانند. کتاب طرز فکر استراتژیک راهنمای مناسبی برای دستیابی به کوتاه‌ترین راه برای موفقیت است. راهی که در نتیجه یک زمان‌بندی مناسب، مدیریت انرژی و برنامه‌ریزی، شما را به مقصد می‌رساند. ”

خطاهای دیگران را ببخشیمنویسنده: آن مکاسیل

“ انسان‌ها ظاهراً قابلیت نامحدودی برای آزردن و آسیب رساندن به یکدیگر دارند، کاری که زمانی به عمد صورت می‌گیرد و گاهی معلول شرایط یا سوء تفاهم‌هاست. علتِ آن هر چه که باشد، برای اکثریت افراد گذشت و بخشیدنِ لطمه‌ای که وارد شده و رنجشی که پیش آمده، کار آسانی نیست و امکان دارد که فرد تا چندین سال کینه‌ای را فراموش نکند. من در طول زندگی حرفه‌ای‌ام اشخاص زیادی را دیده‌ام که سال‌ها رنجش‌هایی را در دل نگه داشته‌اند. شاید گذشت کار دشواری باشد، اما از سوی دیگر ما غالباً فشار روانی و درد و رنجی را که خودداری از بخشش و کینه‌ورزی برای خود و اطرافیانمان ایجاد می‌کند، دست‌کم می‌گیریم. اغلب در مکالمات می‌شنویم که: «هرگز او را به خاطر این کارش نخواهم بخشید.» یا: «تا عمر دارم کاری را که با من کرد، نه می‌بخشم و نه فراموش می‌کنم.» زندگی پر از اختلافاتی است که دائماً میان افراد بروز می‌کند و حاصل آنها اغلب قهر مادام‌العمر طرفین با یکدیگر است. من در مقام یک روان‌شناس می‌پرسم که اگر امتناع فرد از عفو و گذشت، منجر به اندوهگین شدن، از دست دادن سلامتی و احساس تنهایی و دلتنگی او شود، چه بهایی برای آن پرداخته است؟ ”