بازگشت شازده پسرنویسنده: الخاندرو گیلرمو روئمز

“ شازده کوچولو برای ماجراجویی جذاب دیگری، دوباره به زمین باز می‌گردد. کمتر داستانی مثل شازده کوچولو به صورت گسترده خوانده شده و تسلی بخش کوچک و بزرگ بوده است. اما حتی شاهزاده ها‌‌ی سیاره‌های بسیار دور هم، عاقبت روزی بزرگ می‌شوند. شازده_پسر که دیگر در سیارکش خوشحال نیست، بار دیگر از آن خارج می‌شود تا جهان را کاوش کند. در نتیجه سفر به‌ یاد ماندنیِ دیگری را به درون رازها و لذت‌های زیستن در زندگیِ معنادار آغاز می‌کند. این کتاب حکایتی دلربا برای تمامی سنین است، از کوچک تا بزرگ. دنبال? این کلاسیکِ بی‌نظیر و محبوب همه، به ما یادآوری می‌کند که چه چیزهایی انسان حقیقی را می‌سازد و در همان‌حال جشنی باشکوه برای زندگی با هم? حکمت‌ها، زیبایی‌ها و شگفتی هایش به راه می‌اندازد. ”

میدگارد- جلد اولنویسنده: احمدرضا صالحی

“ ادبیات داستانی ایران، علی‌رغم غنای فکری، مضمونی و زبانی‌اش، هرگز روی خوشی به ژانرها نشان نداده است. در تاریخ این ادبیات، به ندرت اثر ارزشمندی را می‌یابیم که مطابق تعاریف پذیرفته‌شده، متعلق به یکی از ژانرهای به اصطلاح سرگرم‌کننده‌ی ادبی، از جمله ژانرهای جنایی، علمی - تخیلی، معمایی، ترسناک، گوتیک و... باشد. در همین راستا، باید اذعان داشت که ژانر فانتزی، در مقایسه با سایر ژانرهای یادشده، به طور خاص‌تری نادیده گرفته شده است! امری که با در نظر گرفتن مایه‌های خیالیِ نیرومند در سنتِ داستان‌گوییِ شفاهی ایران، نه فقط عجیب، بلکه تأسف‌بار می‌نماید. بحث از دلایل ژانرگریزیِ داستان‌نویسان و خوانندگان ایرانی، مستلزم مجالی فراخ‌تر از این است. به هر رو، ما سطور پیش را تنها به این بهانه نوشتیم که یکی از معدود کتاب‌های ارزشمندِ ژانر فانتزی در زبان فارسی را خدمتتان معرفی کنیم: اثری از احمدرضا صالحی با عنوان میدگارد 1: دره طلسم شده. داستانِ کتاب میدگارد (Midgard)، حول محور پسری به نام آریا می‌گردد. سلسله ماجراهای هیجان‌انگیز و شگفتی‌آوری که این پسر جوان در مقام قهرمان داستان پشت سر می‌گذارد، از زمانی آغاز می‌شود که او، طی رویدادی مرموز، به پری‌زادگیِ خود پی می‌برد! ماجرا از این قرار است که آریا، بر خلاف آنچه ظاهرش نشان می‌دهد، نه کاملاً انسان، بلکه پری - انسانی جادویی‌ست. واقعیتی که متأسفانه یا خوشبختانه، برای او ماجراهای خیالیِ فراوانی رقم خواهد زد. آخر، در عالم جن و پری، نادیده گرفتن «خون و اصالت»، امری ناممکن می‌نماید... ”