نگاهی اجمالی به کتاب“ «جووانی دروگو» سربازی‌ست که با پشت سر گذاشتن روزهای تلخ دانشکده‌ی افسری، اکنون آماده است تا قدرت جنگاوری خود را ثابت کرده و هر طور شده، خود را به قلعه‌ی «باستیانی» برساند. دژی که مدت‌هاست برای جووانی روز و شب نگذاشته و فکر و خیال این سرباز جوان را درگیر خود کرده است. در کتاب صوتی بیابان تاتارها ماجرای عزیمت این جوانک و تقابل رویاهای او با واقعیت‌ها را می‌شنویم. اثری که با قلم هنرمندانه‌ی دینو بوتزاتی نگاشته شده و ناکامی در رسیدن به آرزوها، درون‌مایه‌ی اصلی آن را می‌سازد.
بخش گسترده‌ای از رمان به رویاپردازی‌های جووانی اختصاص دارد. او که از دوران تحصیل، تنها تحکم گروهبان، شب‌بیداری برای درس خواندن و سکون و سکوت آسایشگاهی سرد را به خاطر دارد، اکنون خود را در رویارویی با دوران جدیدی می‌بیند: آغاز نخستین مأموریت! او در یک صبح پاییزی بیدار می‌شود، لباس افسری‌اش را به تن کرده و شهر خود را ترک می‌کند تا به دژ باستیانی برسد. جووانی که گمان می‌کند زندگی راستینش آغاز شده، از این بابت در پوست خود نمی‌گنجد. ”
نگاهی اجمالی به کتاب“ نویسنده با لحنی موجز و صمیمی به مسائل هستی‌شناسانه پرداخته و با نگاهی ساده به روایت مسائل پیچیده‌ای رفته که حرف زدن راجع به آن خود الفبای خاصی را می‌طلبد.
جهانی که نویسنده ترسیم کرده دچار چنان سکوتی است که در تمام نقاط داستان مشهود و قابل لمس است.
البته این سکوت تا انتهای داستان حاکم است یعنی تا آنجا که شخصیت داستان به امریکا سفر می‌کند. بعد از رفتن او به نیویورک فضای داستان رنگ و بوی دیگری گرفته و به گونه‌ای شلوغ و بی‌بند و بار به چشم می‌آید.
خلوت بودن فضای داستان بیش از هر چیز بر تنهایی قهرمان داستان تاکید دارد.
مهمترین شاخصه «ابر ابله» تنهایی آن است. تا آنجا که به نظر می‌رسد در جهانی که پیش رویمان قرار دارد او تنها جنبنده آن است.
اما «ابر ابله» برای فرار از تنهایی و انزوایش به اشیا پناه می‌برد و خود را با آنها می‌شناسد.
روایت داستان اول شخص است و قصه اصلی روی مرز باریکی بین شرح حال و داستان حرکت می‌کند.
«ابر ابله» ما را به یاد دو شخصیت مهم در تاریخ رمان می‌اندازد که هر کدام به شکلی دردناک استعاره‌ای از انسان قرن بیستم بودند. ”