نگاهی اجمالی به کتاب“ انسان معمولا در درون خود به دنبال جواب این سوال است که چرا آن کار را کردم یا چرا آن کار را نکردم. مغز و فکر انسان چطور کار میکند که در بیشتر اوقات نمیتواند رفتار درست از خود نشان دهد و بعد با ندامت از خود سوال میکند چرا چنین شد و چنان نشد. این سوال باعث شد تا روانشناسان به کشف مفهوم مهمی در رشته روانپزشکی به نام « تحلیل رفتار متقابل» پی ببرند. این شاخه از روانشناسی چگونگی ارتباط و تعامل افراد را بررسی میکند. با استفاده از تکنیک تحلیل مقابل فرد احساسات و لایههای پنهانی که در تعاملات و رفتارهای خود داشته است را بهبود میبخشد و در تمام عرصههای زندگی آن را به کار خواهد برد. کتاب «من خوبم، تو خوبی» نوشتهی توماس هریس به ما کمک میکند تا در هر موقعیتی واکنشی درست و منطقی از خود نشان دهیم.
سوال اغلب افرادی که سراغ کتابهای روانشناسی و رواندرمانی میروند این است که این کتابها برای چه گروهی نوشته شدهاند و مخاطبان اصلی آنها چه کسانی هستند. شاید در نگاه اول به دلیل توضیحات کامل و موشکافانهی توماس هریس، که در این کتاب به شکلی عمیق و موثر موضوع تحلیل رفتار متقابل را بررسی میکند، روانکاوان و رواندرمانگرها و روانشناسان به عنوان مخاطبان اصلی این کتاب فرض شوند. اما موضوع تحلیل رفتارها، موضوعی نیست که تنها مختص به گروه افراد خاصی در جامعه باشد. این کتاب برای افرادی که همواره در زندگی خود با انسانها در ارتباط هستند مثل معلمان، مربیان، والدین و رواندرمانگرها بر اساس نوع ارتباطهایشان کاربرد متفاوتی دارد. ”
نگاهی اجمالی به کتاب“ کورت ونه گوت جونیور از معدود نویسندگان معاصر است که رمانهایش نه تنها در آمریکا بلکه در سراسر جهان با استقبال گستردهای روبرو شده است. این نویسندهی آمریکایی آلمانیالاصل علاوه بر نقد جامعهی خویش تلاش میکند تا غیرانسانی بودن فجایعی همچون جنگ، بمب اتم، و فروپاشی نهاد خانواده را در دنیای معاصر با زبانی طنز بیان کند. از اینرو، طنز ونه گوت هیچ حد و مرزی نمیشناسد و استقبال از آثار او در ایران نیز موید همین نکته است. در رمانهای ونه گوت زبان و تأثیر آن در فهم واقعیت اهمیتی بیش از شخصیتپردازی و پیرنگ پیدا میکند که همین امر باعث میشود خواندن آثار ونه گوت تجربهای تکرارناپذیر باشد. زمان لرزه که برای نخستین بار در سال 1997 در آمریکا به چاپ رسید آخرین اثر این نویسندهی بزرگ دوران ماست. ونه گوت پس از این رمان رسماً اعلام کرد که دیگر رمانی نخواهد نوشت و این رمان نقطهی پایان فعالیتهای داستاننویسیاش خواهد بود. ”