قطار سرعت به سوی ثروتنویسنده: دارن هاردی

“ «اگر قصد دارید سوار قطار وحشت کارآفرینی شوید، حتماً در صندلی جلو بنشینید! شما در سفر زندگی خود با کتاب ماجراجویانه و جدید دارن هاردی همسفر هستید و این کتاب برای کسانی است که رویای رسیدن به تجارتی شخصی را دارند. بلیت خود را تهیه کنید.» لحظه سوار شدن به قطار پرسرعت کارآفرینی همین حالاست و این یک انتخاب است. انتخابی که فقط شما انجامش می‌دهید. روبه‌روی باجه بلیت‌فروشی ایستاده‌اید. می‌توانید فرصت را غنیمت بشمارید و بلیت بخرید یا می‌توانید برگردید و آن‌جا را ترک کنید. کتاب حاضر درباره‌ یادگیری استفاده‌ موفقیت‌آمیز از قطار هوایی پرسرعت کارآفرینی است. اگر کارم را درست انجام داده باشم تا پایان این کتاب سه اتفاق رخ می‌دهد: شما بسیار سرسخت‌تر می‌شوید: به این حرف ایمان دارم. ابتدا باید به‌عنوان کارآفرین بدانید از مسیر پیش روی خودتان چه انتظاری دارید. تعارف نداریم. می‌خواهیم در برابر نه شنیدن، منفی‌بافی و تردید ایمن شوید. در طول راه وقتی با این موارد روبه‌رو می‌شوید، می‌خواهم به شما اطمینان بدهیم که بدون شک آن‌ها را مغلوب خواهید کرد. مجهزتر به این سفر می روید: شاید کارآفرینی سفری هیجان‌انگیز باشد؛ اما در دنیای واقعی هم رخ می‌دهد. بنابراین به مهارت‌های واقعی نیاز دارید. باید دوره‌های فروش، رهبری و بهره‌وری را درباره چگونگی انجام دادن کارها سپری کنید. بیشتر از هر زمان دیگری اعتماد به‌نفس خواهید داشت: همه با ترس آغاز می‌کنیم. همه ما به خود تردید داریم و در مسیر راه با سختی مواجه می‌شویم؛ اما همه کمک دریافت نمی‌کنیم. شما دریافت می‌کنید. شما فراتر از حد تصور خود قابلیت دارید و بعدها همانند من به این باور می‌رسید. ”

اول شخص مفردنویسنده: هاروکی موراکامی

“ اول شخص مفرد مجموعه هشت داستان کوتاه از هاروکی موراکامی، نویسنده مشهور ژاپنی است. او در تمام دنیا با داستان‌هایی شناخته می‌شود که عناصر رئالیسم جادویی را در خود دارند و ترکیبشان را عناصر فرهنگی و بومی ژاپن، ترکیبی خلاقانه و البته جذاب ساخته است. این داستان‌ها هم حس آشنای شرقی را دربردارند و هم روح ادبیات مدرن غرب در آن‌ها دمیده شده است. در این کتاب هم هشت داستان را می‌خوانیم که این ویژگی‌ها را دارند و البته قلم روان و پخته موراکامی نیز سبب شده تا متفاوت‌تر از هر داستان دیگری شوند. همه این داستان‌ها از زبان اول شخص مفرد بیان می‌شوند و مخاطب است که باید تصمیم بگیرد آیا این داستان‌ها روایتی از یک زندگی‌اند و یا یک روایت خیالی. ”