نگاهی اجمالی به کتاب“ با یک تغییر و تحول بزرگ در زندگی‌تان تنها 31 روز فاصله دارید! جول اوستین در کتاب صوتی اعلام می‌کنم یک برنامه‌ی مدون 31 روزه در اختیار شما می‌گذارد که با عمل به رهنمودهای آن می‌توانید افکار منفی را از خود بزدایید و زندگی با نگرش مثبت را بیاموزید. او برای هر روز از این بازه‌ی زمانی 31 روزه بیانیه‌ای در نظر گرفته است که در آن از تجربیات شخصی، خاطرات، حکایت‌ها و تمثیل‌های شنیدنی برای تفهیم مقصود خود بهره می‌گیرد. مقصود کلی جول اوستین در این کتاب صوتی این است: «قدرت تأثیرگذاری کلمات را دست کم نگیرید.»
شاید شما هم جزو این دسته از انسان‌ها باشید یا این قبیل افراد را در اطراف خود دیده باشید که مدام در گفتارشان از کلمات و جملات منفی استفاده می‌کنند و در گوش همه و بیش از همه خودشان آیه‌ی یأس می‌خوانند. «این بار دیگر کرونا می‌گیرم»، «هیچ‌وقت نمی‌توانم از پس این کار بربیایم»، «مطمئن‌ام امروز قرار است اتفاق بدی بیفتد». جول اوستین در این کتاب صوتی از شما می‌خواهد قدرت اثرگذاری و بار معنایی واژه‌هایی را که بر زبان می‌آورید دست کم نگیرید. ”
نگاهی اجمالی به کتاب“ کتاب بادبادک باز روایتی از دسامبر 2001 تا مارس 2001 را به مخاطب نشان میدهد. در تمام قسمت های کتاب با روایتی صمیمی و دوستانه مواجه خواهیم بود و مخاطب به سرعت میتوان با برخی قسمت های کتاب همزاد پنداری کند. در ابتدای داستان، امیر شخصیت اصلی داستان که از یک خانواده مرفه و پولدار است از خاطرات 12 سالگیاش میگوید و صحبت کردن او در مورد گذشته ای که راه خود را با چنگ و دندان باز میکند مخاطب را برای شنیدن داستانی که شاید به همین سادگی نتوان از آن عبور کرد آماده میکند.
این داستان چهره غمگین کشور افغانستان را در زمان سقوطش نشان میدهد. زمانی که سیاست افعانستان با تحولات عجیبی رو به رو میشود و زندگی مردم را به طور کل تغییر میدهد. داستان در عین حال که چهره مردم را در این تغییرات سیاسی نشان می دهد بیشتر متمرکز بر زندگی دو دوست به نامهای امیر و حسن است که در عین حال که با هم بزرگ شده اند و حتی از یک پستان شیر خورده اند تفاوت های چشمگیری در سبک زندگی دارند. امیر از خانواده ای ارباب زاده و پولدار و حسن از خانواده ای رنج کشیده و کم توان به عنوان خدمتکار در خانه امیر و خانوادهاش مشغول است. حکایت دوستی حسن و امیر به خوبی می تواند اختلاف طبقاتی در افغانستان را برای مخاطب به تصویر بکشد، اما این تمام داستان نیست؛ چرا که هدف این رمان 400 صفحهای تنها به این دوستی خلاصه نمی‌شود. ”