دنیای قشنگ نونویسنده: آلدوس هاکسلی

“ با شنیدن این رمان جزو معدود کسانی خواهید بود که به آینده سفر کرده‌اند! آلدوس هاکسلی شما را به صدها سال بعد می‌برد تا نتیجه‌ی ترقی امروز انسان‌ها را از نزدیک ببینید. کتاب صوتی دنیای قشنگ نو روایتی آرمانی از آینده‌ی زمین و زمینی‌هاست که به راستی در زیباترین حالت خود قرار دارد. مهندسان ژنتیک انسان‌هایی را خلق می‌کنند که از بیماری ارثی و مشکلات ژنتیکی مبرا هستند. حکومت‌ها توانسته‌اند فقر و محرومیت را از جامعه پاک کنند و با تغییر هنجارهای اجتماعی به نظر می‌رسد خانواده و روابط خانوادگی هم از زندگی انسان‌ها حذف شده‌اند. در این دنیای نو، هر کسی به هر خواسته‌‌ای که داشته باشد می‌رسد و روانشناسان در تلاش هستند تا انسان‌ها کوچکترین رنج روحی و جسمی را متحمل نشوند. با وجود تمامی زیبای‌های این دنیای نو، چهره‌ی دیگری هم از جهان آینده می‌بینیم که شاید چندان زیبا نباشد. ”

مستند شنیداری گفتگو با نجف دریابندرینویسنده: مهدی مظفری ساوجی

“ در این کتاب اظهار نظرهای دریابندری درباره موضوعات مختلف اعم از فراز و فرودهای زندگی شخصی وی از جمله حضورش در موسسه انتشارات فرانکلین و فراز و نشیب فعالیت این موسسه، نگاه او به مقوله ترجمه و مهمترین ترجمه هایی که از وی و در روزگار وی منتشر شده است درج شده است. در کنار این مساله نگاه او به بایدها و نبایدهای زبان فارسی، داستان نویسی طنز و سینما نیز درج شده است. از مهمترین نویسندگانی که دریابندری در این کتاب به اظهار نظر درباره آنها پرداخته است می توان به دهخدا، جمالزاده، هدایت، چوبک، آل احمد، گلستان و علی محمد افغانی اشاره کرد. وی در بخشی از این کتاب درباره نثر جلال آل احمد می گوید: من با نثر مقاله های جلال آل احمد هیچ موافق نیستم. یعنی نثری که در مقاله هایش می بینید، چیزی ساخته و پرداخته خودش است و به اصطلاح چیزی ساخته و پرداخته خودش است و به چیزی نیست که آدم آرزومند همه مثل آن بنویسند. شما تصور کنید که اکر نویسندگان ما بخواهند ادای آل احمد را در بیاورند به کلی چیز بی خودی می شود. البته یادم هست که خودش هم در جایی گفته بود این طرز خرف زدن را از یک نویسنده فرانسوی یاد گرفته. یعنی در واقع ادای او را در آورده. سلین، خیال می کنم. به هر حال زمانی از سبک آل احمد که معروف است، دو سه نفری تقلید می کردند ولی همه آنها پی کارشان رفته اند. یعنی الان دیگر کسی به نثر آل احمد توجهی ندارد. این خیلی طبیعی است. برای اینکه نثر مقاله های او نثر فارسی پاکیزه درست و حسابی نبود. به اصطلاح من درآوردی بود. اما به نظر من نثر داستان های آل احمد شایان توجه است. ”