آفرینش سلامتینویسنده: لوئیز ل.هی

“ قصه عشقی‌تان را شروع کنید: من در سن 88 سالگی می‌توانم بگویم که سلامتی و شادمانی مهم‌ترین دغدغه زندگی من است. بسیاری از شما که کتاب‌های مرا خوانده‌اید، می‌دانید که من دوران کودکی راحتی را پشت سر نگذاشتم و در بخش زیاد زندگی‌ام از پول و تحصیلات کافی برخوردار نبودم. بعد چیزی را کشف کردم که جریان سلامتی و زندگی مرا متحول ساخت؛ من به این باور رسیدم که اندیشه ما و هر فکری که به ذهنمان خطور می‌کند، آینده ما را خلق خواهد کرد. این ایده ساده و به ظاهر کوچک مسیر زندگی مرا تغییر داد. من به این نتیجه رسیدم؛ اگر بتوانم آرامش، سلامتی و هماهنگی در ذهنم ایجاد کنم، همین روند را می‌توانم در بدن و در دنیایم بیافرینم. کتاب حاضر، کتابی در ارتباط با تازه‌ترین تحولات نیست. این کتاب درباره این مطلب بحث می‌کند که چگونه می‌توانید برای خود زندگی را تدارک ببینید که از شما حمایت کند و در مسیر اعتلای شما قدم بردارد. بحث اصلی، در کتاب حاضر این است که می‌توانید خود را بیشتر دوست داشته باشید. کتاب حاضر درباره خرد التیام‌یافته است که با برنامه پرمشغله شما همخوانی دارد. این کتاب به شما آموزش می‌دهد که شما مهم هستید، جایی در میان استرس‌ها، سروصداها و کارهای روزانه هنوز فضایی برای این‌که به خودتان برسید، وجود ندارد. من و همکارانم که این کتاب را نوشته‌ایم، به شما می‌گوییم چگونه می‌توانید فضایی پیدا کنید که احساس خوبی به شما بدهد. ”

ابرابلهنویسنده: ارلند لو

“ نویسنده با لحنی موجز و صمیمی به مسائل هستی‌شناسانه پرداخته و با نگاهی ساده به روایت مسائل پیچیده‌ای رفته که حرف زدن راجع به آن خود الفبای خاصی را می‌طلبد. جهانی که نویسنده ترسیم کرده دچار چنان سکوتی است که در تمام نقاط داستان مشهود و قابل لمس است. البته این سکوت تا انتهای داستان حاکم است یعنی تا آنجا که شخصیت داستان به امریکا سفر می‌کند. بعد از رفتن او به نیویورک فضای داستان رنگ و بوی دیگری گرفته و به گونه‌ای شلوغ و بی‌بند و بار به چشم می‌آید. خلوت بودن فضای داستان بیش از هر چیز بر تنهایی قهرمان داستان تاکید دارد. مهمترین شاخصه «ابر ابله» تنهایی آن است. تا آنجا که به نظر می‌رسد در جهانی که پیش رویمان قرار دارد او تنها جنبنده آن است. اما «ابر ابله» برای فرار از تنهایی و انزوایش به اشیا پناه می‌برد و خود را با آنها می‌شناسد. روایت داستان اول شخص است و قصه اصلی روی مرز باریکی بین شرح حال و داستان حرکت می‌کند. «ابر ابله» ما را به یاد دو شخصیت مهم در تاریخ رمان می‌اندازد که هر کدام به شکلی دردناک استعاره‌ای از انسان قرن بیستم بودند. ”