نگاهی اجمالی به کتاب“ داستان جدیدی نیست، اما فکر می‌کنم، حداقل برای این کتاب، ارزش دارد که یک بار دیگر آن را تعریف کنم. سال 1998 بود و داشتم فیلم محبوب را در مصاحبه‌ی تلویزیونی زنده با جین سیسکِل، منتقد فیلم بزرگ شیکاگو سان‌تایمز، معرفی می‌کردم و همه‌چیز داشت خیلی آرام پیش می‌رفت تا اینکه اوضاع به هم پیچید. او پرسید: «بگو ببینم، از چی کاملاً مطمئنی؟» اولین بار نبود که مصاحبه می‌کردم. سال‌های سال در مصاحبه‌ها سئوال‌های ترسناکی مثل این را از من پرسیده بودند و هنوز هم می‌پرسند و معمولاً جوری نمی‌شود که هیچ کلمه‌ای برای پاسخ پیدا نکنم، اما باید بگویم جین موفق شده بود مرا گیر بیندازد. با من‌ومن و درحالی‌که می‌دانستم او به‌دنبال چیزی بزرگ‌تر، عمیق‌تر، پیچیده‌تر است، گفتم: «اوه، درباره‌ی این فیلم؟» اما داشتم طفره می‌رفتم تا در ذهنم به پاسخی حداقل کمی منسجم برسم. اما او گفت: «نه، می‌دونی منظورم چیه؛ درباره‌ی خودت، زندگی‌ت، هرچی، همه‌چی...» «اوه، من مطمئنم که... اوه... مطمئنم که، جین، یه کم وقت می‌خوام که درباره‌اش بیشتر فکر کنم.» حالا شانزده سال گذشته و از آن موقع تا به‌حال خیلی به این پرسش فکر کرده‌ام، طوری‌که تبدیل به پرسش اساسی زندگی‌ام شده است: هر شب از خودم می‌پرسم دقیقاً از چه مطمئن هستم. ”
نگاهی اجمالی به کتاب“ در کتاب گذر از عشق‌های سمی، سوزان فوروارد، روان‌شناس سرشناس و متخصصِ حوزه‌‌ی روابط بین فردی، به مهم‌‌ترین موضوع انسانی، یعنی «عشق» و احساسات و روابط عاشقانه، به ویژه در قالب عشق‌های افراطی و ناسالم که خط قرمزهای هیجانات و احساسات خوشایند و لطیف عاشقانه و لذت بخش را رد کرده‌اند و در واقع، به رفتاری وسواسی و آسیب زننده و حتی خطرناک تبدیل شده‌اند می‌پردازد. عشق‌هایی که یکی از طرفین رابطه دیگری را ترک کرده و رفته است، اما طرف مقابل حاضر به پذیرش این موضوع نیست، بلکه پیگیر و سمج است و برای دستیابی به خواسته‌اش تهدید می‌کند و گاه دست به اَعمال غیرمنطقی یا ابلهانه می‌زند. در این کتاب، سوزان فوروارد با مطرح کردن نمونه‌های واقعی مُراجعانش، نه تنها تصویری از تفاوت عشق و دوست داشتن سالم و همچنین ناسالم نشان می‌دهد، بلکه با ارائه‌ی مثال‌های کاربردی از مراجعانش، برای مواجهه و کنار آمدن با این گونه احساسات فلج کننده، راهکارها و روش‌هایی عملی در اختیار خوانندگان قرار می‌دهد و قدم به قدم به آنان کمک می‌کند که به زندگی عادی خود بازگردند. ”