و چشم‌هایش کهربایی بودنویسنده: مهری بهرامی

“ و چشم‌هایش کهربایی بود رمانی است که از دریچه‌ای نو و با دیدی خلاقانه به تقابل میان «هستی و نیستی» می‌پردازد. رمانی که راویانش یگانه و منحصربه‌فردند. تسبیح میان دستان هاشم، چادر مشکی زهره، موازییک‌های کف حیاط، انگشتر و جنینی که از زهدان مادر رانده شده، هر یک به تنهایی جهانی تکان‌دهنده را به تصویر می‌کشند و روایتگر ترس‌ها، تشویش‌ها، آرزوها و ناکامی‌های آدم‌های درون داستان‌اند... . در قسمتی از این کتاب می‌خوانیم: از همین‌جا پیداست و می‌بینمش زن چشم عسلی را. خودش است، مثل همیشه کتابی در دست دارد و پشت به ما ایستاده است کنار درخت. تا برسیم نزدیک، همان‌طور که توی هوا می‌چرخم زن هم می‌چرخد انگار و درخت هم وارونه می‌شود. چقدر قد کشیده است این درخت. چرخ که می‌زنم. درختِ وارونه ریشه‌هایش توی هوا می‌ماند. سه هزار و بیست و سه سال پیش است انگار و من می‌خواهم از ریشه‌ها خودم را برسانم به تنه درخت. خودم را برسانم به یک زخم عمیق. هاشم مکث می‌کند دیگر نمی‌چرخاندم، شاید یادش افتاده که نخم نازک شده است. درخت می‌ماند همان‌جا و زن چشم عسلی هم. زن رو برمی‌گرداند و انعکاس رنگ مهره‌هام توی عسلی چشم‌هاش بی‌قرارم می‌کند... . ”

آخرین نامه معشوقنویسنده: جوجو مویز

“ کتاب آخرین نامه‌ی معشوق اثر جوجو مویز، داستان زنیست که از بد روزگار، به اصرار پدر و مادر و موقعیت خوب خواستگار از نظر اقتصادی و اجتماعی، با او ازدواج می‌کند ولی هیچ گونه عشقی نسبت به او ندارد. این زن "جنیفر استرلینگ" نام دارد و با فردی به نام "لورانسی استرلینگ" ازدواج می‌کند. آخرین نامه‌ی معشوق، نام هشتمین رمان جوجو مویز نویسنده محبوب انگلیسی است. مویز پس از انتشار این کتاب توانست که برای دومین بار جایزه رمان عاشقانه بریتانیا را در سال 2011 کسب نماید. وی تنها نویسنده‌ای است که برای دو کتاب میوه خارجی در سال 2004 و آخرین نامه‌ی معشوق موفق به کسب این جایزه گردیده است. ”