نگاهی اجمالی به کتاب“ لوئیز ال هی در این کتاب به شما یاد می‌دهد چطور با نگاه کردن به آینه به سادگی زندگی خود را تغییر بدهید. قدرتمندترین عبارات تأکیدی آن‌هایی هستند که وقتی در مقابل آینه ایستاده‌اید با صدای بلند بیان می‌کنید.
آینه احساس‌هایی را که شما در مورد خودتان دارید به شما برمی‌گرداند و بلافاصله شما را آگاه می‌کند که کجا مقاومت می‌کنید و کجا باز و پذیرا هستید؛ به وضوح به شما نشان می‌دهد که اگر می‌خواهید یک زندگی شاد و موفق داشته باشید، کدام فکرهایتان را باید تغییر بدهید.
کار با آینه نگاه کردن عمیق به چشم‌هایتان و تکرار عبارات تأکیدی مثبت مؤثرترین روشی است که لوئیز ال هی پیدا کرده، تا به شما یاد بدهد خودتان را دوست بدارید و دنیا را جایی امن و دوست‌داشتنی ببینید. از همان زمانی که او تکرار عبارات تأکیدی را به آدم‌ها یاد داد، کار کردن با آینه را هم به آنها آموخت.
به زبان ساده، هر چیزی که ما می‌گوییم یا به آن فکر می‌کنیم یک جمله تأکیدی است. همه خودگویی‌ها و محاورات درون سرتان سیلی از تأکیدات هستند. این تأکیدات پیام‌هایی هستند برای ذهن نیمه هوشیار شما که روش‌های عادتی طرز تفکر و عملکرد شما را می‌سازند. تأکیدات مثبت در وجود شما افکار و عقاید شفابخشی را ثبت می‌کنند که به شما کمک می‌کنند اعتماد به نفس و عزت نفس خود را بالا ببرید و به آرامش ذهن و شعف درونی دست پیدا کنید. ”
نگاهی اجمالی به کتاب“ اغلب ما تصور می‌کنیم که آنچه رفتار و زندگی ما را اداره می‌کند تصمیم‌گیری‌های ماست. فکر می‌کنیم که ما برای روز و هفته و عمرمان آزادانه تصمیم می‌گیریم و این تصمیمات را اجرا می‌کنیم. چنین تصوری به این دلیل است که از وجود قدرت‌های مافوقی به‌نام “پیش‌فرض‌ها” غافلیم.
پیش‌فرض، تصوری است که در پس‌زمینه ذهن ما جای گرفته و همواره ما را به نوع خاصی از رفتار وامی‌دارد. پیش‌فرض‌ها ارباب‌هایی هستند که در درون ما زندگی می‌کنند و فرمان‌شان همواره حلقه‌ای بر گوش ماست. با این حال حضور آنها برای ما چنان بدیهی است که کمتر به آن توجه می‌کنیم.
مثلا پیش‌فرض بعضی از ما این است که “دنیا جای کار کردن است” لذا باید از صبح تا شب بی‌وقفه کار کرد و کمتر استراحتی داشت”. پیش‌فرض بعضی دیگر این است که: “من مسؤول رفع مشکلات همه افراد خانواده‌ام هستم. هر مساله‌ای که روی بدهد منم که باید حلش کنم”. پیش‌فرض بعضی این است که: “من باید ایده‌آل و بی‌نقص باشم و سرزدن هر خطایی از من، گناهی نابخشودنی است”. برخی دیگر هم فرض می‌کنند که این دیگرانند که باید درباره بدی و خوبی رفتار آنان رأی بدهند، یا ارزش آنها را تعیین کنند…
بیگانه درون”، نوری به تاریکخانه این ارباب‌های خاموش می‌اندازد و چهره واقعی آنها را به ما نشان می‌دهد. ”