نگاهی اجمالی به کتاب“ در کتاب "درجا زدن ممنوع" اثر جان سی مکسول، 15 قانون مطرح شده را به کار ببرید و همچون رودی خروشان در مسیر زندگی پیش بروید. واژه‌هایی همچون استعداد و توانایی در هر زبانی در گروه واژه‌های مثبت و انگیزه‌بخش قرار می‌گیرند. این‌گونه واژه‌ها به انسان کمک می‌کنند تا با خوش‌بینی به آینده بنگرد. این واژه‌ها برای انسان امیدآفرین هستند و موفقیت را نوید می‌دهند. وقتی درباره‌ی توانایی خودتان به‌منزله‌ی یک انسان می‌اندیشید؛ به هیجان می‌آیید. دست‌کم من امیدوار هستم که چنین احساسی در وجودتان پدیدار شود. این اندیشه به‌راستی اندیشه‌ای مثبت و روحیه‌بخش است. من، همان اندازه که توانایی‌های خودم را باور دارم، توانایی‌های شما را نیز باور دارم. آیا شما از توانایی‌هایی ویژه بهره‌مند هستید؟ بی‌تردید. نظر شما درباره‌ی استعدادهای شکوفانشده و توانایی‌های به‌کارگرفته‌نشده‌ی وجودتان چیست؟ درست به همان اندازه که واژه‌هایی همچون توانایی و استعداد بارِ معنایی مثبت دارند؛ این عبارت‌ها بارِ معنایی منفی دارند. دوستم، فلارنس لیتاوئر، سخنران و نویسنده، در کتابش به‌نام جعبه‌های نقره‌ای، داستان زندگی پدرش را بازگو می‌کند. پدر او همواره آرزو داشت خواننده شود؛ اما هرگز به خواسته‌اش نرسید. فلارنس می‌گوید پدرش در حالی از دنیا می‌رود که نغمه‌ی درونش هنوز شکوفا نشده است. این نمونه در واقع توصیفی مناسب را از استعداد شکوفانشده و توانایی به‌کارگرفته‌نشده در اختیارمان قرار می‌دهد. وقتی توانایی‌های وجودتان را به‌کار نمی‌گیرید؛ ممکن است همچون انسانی از دنیا بروید که نغمه‌ی درونش هنوز شکوفا نشده است. این کتاب نوشته شده تا تأثیرگذاری رشد و پیشرفت شخصی را هرچه بیشتر و بهتر به شما نشان داده شود. برای تأثیرگذاری این کتاب در زندگی‌تان فقط باید مشتاقانه به رشدکردن و پیشرفت‌داشتنتان علاقه نشان دهید و بخواهید همواره به انسانی بهتر و موفق‌تر تبدیل شوید. ”
نگاهی اجمالی به کتاب“ کتاب پرونده بالتیمور برای نخستین بار در سال 2015 منتشر شد. کتاب پرونده بالتیمور ادامه‌ی کتاب «پرونده‌ی هری کبر» است. در این کتاب مارکوس گلدمن، رمان‌نویس جوان بعد از حدود پنجاه سال با داستانی متفاوت برگشته است. او اکنون عاشق شده است و مشغول نوشتن سومین رمانش است. گلدمن در کتاب پرونده‌ی بالتیمور غرق در خاطرات کودکی عشق زندگی‌اش می‌شود و داستان گروه پسرانی را شرح می‌دهد که بر اثر یک اتفاق، ناگهان زندگی‌شان غرق در دروغ و حسادت و خیانت به هم می‌ریزد.
یکی از نکات جذابی که ژوئل دیکر در نگارش کتاب پرونده بالتیمور رعایت کرده است، تکه تکه و شکسته نوشتن داستان است. این سبک نگارش در کتاب‌های معمایی بسیار رایج است و به رمز‌آلودتر شدن داستان کمک می‌کند؛ عدم پیروی از یک خط زمانی ثابت ذهن خوانندگان را گیج می‌کند و به جذابیت کتاب می‌افزاید. استفاده از این فرآیند در کتاب‌های «فاکنر» بسیار مشهود است. البته عدم پیروی از خط زمانی در داستان را نباید با جریان سیال ذهن اشتباه گرفت. در سبک نوشتاری جریان سیال ذهن، نویسنده خواننده را در یک لحظه در چند مکان قرار می‌دهد، در حالی‌که در کتاب پرونده‌ی بالتیمور، ژوئل دیکتر تنها بازه‌های زمانی مختلف را بدون هیچ ترتیبی روایت می‌کند. ”