نگاهی اجمالی به کتاب“ شاید برای دیگران اهمیتی نداشته که او چندساله است و چرا در رستورانی نیمه‌تاریک که محل آدم‌های مجرد است این‌گونه تنها و ستم کشیده نشسته است؛ اما برای من بسیار مهم و پراهمیت است که او سی و پنج سال دارد و دو بچه به دنیا آورده که هر دو با یک بیماری مرموز مرده‌اند و هر پزشکی به او توصیه کرده است که دیگر بچه‌دار نشود، می‌دانید که، او همسر من است…
احمد آرام در مجموعه داستان کسی ما را به شام دعوت نمی کند با ابداع مشبک هایی تاریک-روشن و مجموعه ای تداخل ها و نشانه ها، مخاطب را به سوی طنزی گزنده پیش می برد. او از طریق وهمی ناشناخته، همسو با شکلی از دگردیسی، فضایی گروتسک را رقم می زند. ”
نگاهی اجمالی به کتاب“ داستان درباره‌ی مرد مسنی است که برای معالجه به ژنو رفته‌است.در خلال داستان درمی‌یابیم که او پیش از این رئیس‌جمهور یکی از کشورهای آمریکای جنوبی بوده‌است.در ژنو یکی از هموطنان مهاجر او که راننده آمبولانس است رئیس‌جمهور را که به شکلی ناشناس زندگی می‌کند، و او را به خانه‌اش دعوت می‌کند. ”