و چشم‌هایش کهربایی بودنویسنده: مهری بهرامی

“ و چشم‌هایش کهربایی بود رمانی است که از دریچه‌ای نو و با دیدی خلاقانه به تقابل میان «هستی و نیستی» می‌پردازد. رمانی که راویانش یگانه و منحصربه‌فردند. تسبیح میان دستان هاشم، چادر مشکی زهره، موازییک‌های کف حیاط، انگشتر و جنینی که از زهدان مادر رانده شده، هر یک به تنهایی جهانی تکان‌دهنده را به تصویر می‌کشند و روایتگر ترس‌ها، تشویش‌ها، آرزوها و ناکامی‌های آدم‌های درون داستان‌اند... . در قسمتی از این کتاب می‌خوانیم: از همین‌جا پیداست و می‌بینمش زن چشم عسلی را. خودش است، مثل همیشه کتابی در دست دارد و پشت به ما ایستاده است کنار درخت. تا برسیم نزدیک، همان‌طور که توی هوا می‌چرخم زن هم می‌چرخد انگار و درخت هم وارونه می‌شود. چقدر قد کشیده است این درخت. چرخ که می‌زنم. درختِ وارونه ریشه‌هایش توی هوا می‌ماند. سه هزار و بیست و سه سال پیش است انگار و من می‌خواهم از ریشه‌ها خودم را برسانم به تنه درخت. خودم را برسانم به یک زخم عمیق. هاشم مکث می‌کند دیگر نمی‌چرخاندم، شاید یادش افتاده که نخم نازک شده است. درخت می‌ماند همان‌جا و زن چشم عسلی هم. زن رو برمی‌گرداند و انعکاس رنگ مهره‌هام توی عسلی چشم‌هاش بی‌قرارم می‌کند... . ”

بندبازنویسنده: ساسان حبیب‌وند

“ بندباز، سفری جذاب و بی‌سابقه به دنیای خویش است. "بندباز" سفری است در پی شادمانی و آزادی درونی، حادثه‌ای که نگاهی نو و متفاوت را در مخاطب متولد می‌کند. پیتر که از آزار و تمسخر هانس و دنیل به تنگ آمده، در راه مدرسه با آنها گلاویز می‌شود و از آن دو کتک می‌خورد. اما آنچه حقیقتا او را رنج می‌دهد، درد جسمانی نیست؛ سایه‌ی غول‌آسای «آدم‌بزرگ‌»هایی است که اینجا هم مثل همه‌جا بالای سرش ایستاده‌اند و سیل قضاوت‌های رنگارنگ‌شان را بر سرش هوار می‌کنند...‌ دست مهربان تام، دبیر علوم بر روی شانه‌اش، پیتر را از فکر بیرون می‌آورد... تام، از زندگی، آدم‌ها، دنیا و همه‌چیز، حرف‌های تازه و عجیبی به پیتر می‌زند. حرف‌هایی که تابه‌حال هیچ‌کس به او نگفته و در هیج مدرسه‌ای هم یاد نمی‌دهند و به‌قول تام، اصلا نمی‌خواهند که تو بدانی... در مسیر داستان اتفاقات گوناگونی رخ می‌دهد که هر یک، صحنه‌ی تازه‌ای را از زندگی و روابط آدم‌ها پیش چشم پیتر می‌گذارند.... "بندباز” سعی دارد تولد رنج‌ها و تضادهای آدمی را از کودکی ریشه‌یابی کند و به او نشان دهد که اطرافیان، چگونه با تحمیل باورهای کور و ظالمانه، نهال پررنجی را در روان او کاشتند و او را به مسیری غریب و پردلهره انداختند و با این کار، وجود شاد و آزادش را بازیچه‌ی خشم و افسردگی کردند. رمان «بندباز»، دانش «خودشناسی» را از حالت شعارهای دور از ذهن درآورده و آن را به‌شکل یک بینش روشن فکری و عملی معرفی می‌کند. از جذابیت‌های کم‌سابقه‌‌ی «بندباز» آن است که پیام نغز مولوی را به زبانی ساده و در قالب داستانی امروزی برای خواننده‌ بازگو می‌کند. در این کتاب از علم، فلسفه و عرفان شرق و غرب در بیان واقعیت‌ها استفاده شده است. به‌خصوص نگاه عمیق و عارفانه‌ی مولانا به‌همراه داستان‌های جذاب مثنوی، رنگ و بویی لطیف و دلپذیر به داستان بخشیده‌اند. «بندباز»، راه خلاصی از چنگال رنج و خودباختگی را در بیدار شدن بر ایده‌آل‌های تحمیلی و انتظارات ظالمانه می‌داند، و خواننده را تا پای گذاشتن به جاده‌ی این بیداری، همراهی می‌کند. ”