فکرهای خصوصینویسنده: یاسمن خلیلی‌فرد

“ یاسمن خلیلی‌فرد در مجموعه داستان‌های فکرهای خصوصی سعی کرده تا به روابط و دغدغه آدم‌های امروزی بپردازد. او مشکلات جامعه مدرن را جان‌مایه‌ی داستان‌های این کتاب قرار داده است و در بیشتر داستان‌های این مجموعه می‌بینیم که طبقه‌ی متوسط جامعه چطور با گرفتاری‌ها و دغدغه‌هایی از جنس اجتماع امروز خود ما دست و پنجه نرم می‌کنند. خلیلی فرد در داستان‌های قبلی هم رویکرد اجتماعی خود را نشان داده است. او به زبانی ساده و صمیمی توانسته در این مجموعه هم مخاطب را با مردم جامعه‌ آشناتر کند. به نوعی می‌توان گفت که این کتاب پلی است بین خواننده و جامعه. داستان‌های این مجموعه قهرمان‌پرور نیستند آن‌ها شخصیت‌هایی هستند از بین خود ما و مردمی که هر روز با آن‌ها مواجه هستیم. قصه‌هایشان ملموس و باورپذیر است و فاصله آن‌ها با ما بسیار کم است. فضاسازی و خلق شخصیت‌های این کتاب به عشق، نفرت، حسرت و ناکامی‌هایی گره خورده‌اند که مخاطب گاهی در معرض قضاوت و گاهی با همدردی در انتظار سرنوشت آن‌هاست. یکی دیگر از نکاتی که خواننده را برای انتخاب این کتاب مجاب می‌کند تقابل شخصیت‌های این داستان‌ها با اصول و سنت‌هاست که در نوع خود با مهارت و ریزبینی نوشته شده است. ”

آنسان که انسان می‌اندیشدنویسنده: جیمز آلن

“ کتاب آنسان که انسان می‌اندیشد شناخته شده‌ترین اثر جیمز آلن، به شما می‌آموزد که از طریق اندیشه‌ای که اختیار می‌کنید و به آن پر و بال می‌دهید، شخصیت و زندگی خود را می‌سازید. این سخن که، «انسان همان نیتی است که در دل دارد»، نه‌ تنها تمام ابعاد وجود انسان را دربرمی‌گیرد، بلکه چنان جامع است که کلیه‌ی شرایط و اوضاع و احوال زندگی او را شامل می‌شود. همان‌سان که تا بذری نباشد گیاهی هم نخواهد رُست، هر عمل انسان هم از بذرهای نهانی اندیشه‌اش جوانه می‌زند و تا اندیشه‌ای در کار نباشد عملکردی هم نخواهد بود. این مطلب، همان‌قدر درباره‌ی اعمال «خودجوش» و «ناخودآگاه» صدق می‌کند که در مورد اعمال عمدی صادق است. عمل از اندیشه شکوفا می‌شود و خوشی و رنج میوه‌های آن هستند؛ از این‌ رو، انسان میوه‌های تلخ و شیرین درختانی را می‌چیند که آن‌ها را به دست خود کاشته است. در کتاب آنسان که انسان می‌اندیشد (As a Man Thinketh) می‌خوانید که شما حاصل اندیشه‌ای هستید که در سر دارید. اگر اندیشه‌ی انسان اهریمنی باشد، پیامد آن درد و رنج خواهد بود، درست همان‌گونه که ارابه از پسِ گاو می‌آید. و اگر اندیشه‌ی انسان پاک و ناب باشد، سعادت و خوشی همچون سایه‌ در پی‌اش روان خواهد شد؛ به‌ یقین، جز این نخواهد بود. ”