نگاهی اجمالی به کتاب“ آیا از افسردگی روزافزون در رنج و عذاب به‌سر می‌برید؟ ادوارد بالمور کتاب صوتی ذهن ملتهب را برای شما نوشته است. او در این اثر که در زمره‌ی ده کتاب پرفروش ساندی تایمز لندن به شمار می‌رود، روشی بدیع و نو را برای مقابله با افسردگی در اختیار شما قرار می‌دهد.
در سراسر جهان، افراد بسیاری با پدیده‌ی افسردگی به‌عنوان معضلی بغرنج و پیچیده دست‌وپنجه نرم می‌کنند. با وجود این که روزبه‌روز موارد ابتلا به این عارضه در حال افزایشی معنادار و قابل‌توجه است، درمان آن در سه دهه‌ی اخیر تغییر چندانی نکرده است. بااین‌حال، ادوارد بالمور در کتاب صوتی ذهن ملتهب می‌کوشد رویکردی رادیکال و افقی تازه پیرامون درمان این مسئله‌ی جهان‌شمول در اختیار مخاطبان خود بگذارد.
ادوارد بولمور، استاد روان‌پزشکی دانشگاه کمبریج در این کتاب تأمل‌برانگیز، پیشرفت علمی جدیدی را درمورد ارتباط بین افسردگی و التهاب بدن و مغز آشکار می‌کند. او توضیح می‌دهد که اختلالات روانی می‌توانند در سیستم ایمنی بدن ریشه داشته باشند. او از رهگذر این ایده، انقلابی قریب‌الوقوع را در جهان روان‌پزشکی متصور است که مبتلایان به افسردگی می‌توانند با کمک آن چرخه‌های معیوب استرس، التهاب و افسردگی خود را از بین ببرند. ”
نگاهی اجمالی به کتاب“ رمان آناکارنینا نوشته‌ی لی‌یو تولستوی، نویسنده‌ی روس است و سروش حبیبی آن را به فارسی برگردانده است. این کتاب برای اولین بار در سال 1878 به چاپ رسید و خود تولستوی آن را اولین کتاب واقعی خود می‌دانست. آناکارنینا رمان پیچیده‌ای است که بیش از دوازده شخصیت اصلی دارد. موضوع رمان در مورد خیانت، ایمان، خانواده، جامعهی اشرافی روسیه، ازدواج، آرزو و زندگی روستایی است. داستان در مورد رابطه‌ی خارج از ازدواج آنا با افسری جوان به نام ورونسکی است. این رابطه رسوایی زیادی برای هر دو به همراه می‌آورد و بیشتر موجب فروپاشی روابط و زندگی آنا می‌شود. یکی از اصلی‌ترین مضامین رمان این است که: «هیچ‌کس نمی‌تواند شادی خود را بر روی درد و رنج شخص دیگر بنا نهد.» به گفته‌ی بسیاری، شخصیت لوین در رمان درست مانند شخصیت اصلی تولستوی است. انگار که نویسنده عقاید خود را از زبان این شخصیت به مخاطب عرضه می‌کند. از طرفی نام تولستوی لی‌یو است و نام خانوادگی روسی لوین هم‌معنا با لی‌یو است. لوین از کیتی به همان روشی خواستگاری می‌کند که تولستوی از سوفیا (همسرش) خواستگاری کرده است. هم‌اکنون تولستوی را به عنوان نویسنده‌ای مشهور می‌شناسند؛ اما او در دوران خود یک مبدع بزرگ در زمینه‌ی نویسندگی بود. استفاده از مونولوگ درونی امروز شاید امری عادی باشد؛ اما خود تولستوی برای اولین بار در رمان آناکارنینا از آن استفاده کرد. روشی که باعث می‌شود شخصیت‌ها بدون واسطه در مورد افکار و احساسات خود صحبت کنند. نویسنده‌های پیشین مانند شکسپیر در نمایشنامه‌ها از این روش استفاده می‌کردند؛ اما هیچ‌گاه در رمان‌ها از آن استفاده نشده بود. مونولوگ درونی باعث همدلی زیاد مخاطب با شخصیت می‌شود و باعث می‌شود از نزدیک انگیزه‌های شخص را درک کنیم. ”