برف‌های کیلیمانجارونویسنده: ارنست همینگوی

“ همینگوی در داستان برف‌های کیلیمانجارو درد و رنج مردی زخمی به نام هری را که پایش قانقاریا گرفته شرح داده‌است. او در این داستان دردهای مادی و معنوی هری را به تصویر کشیده و خاطرات گذشته‌اش را در لحظه‌های رهایی از درد بیان کرده‌است. این داستان تلفیقی از دردمندی آدمی و بی رحمی طبیعت است. ”

مردی که خودش را تا کردنویسنده: دیوید جرولد

“ دیوید جرولد تمام داستان را در قالب دوم شخص می‌نویسد، بدون آنکه خواننده را به‌طور مستقیم در جریان موضوع بگذارد. نکته دیگر اینکه در این اثر، قهرمان یا نقش اول ندارد.خواننده از همان ابتدا دچار تناقضاتی می‌شود و به‌طور ناخودآگاه وادار می‌شود جای خالی موجود در شیوه‌ی روایی داستان را پر کند و به این ترتیب او که در عمل انجام شده قرارا گرفته، هم به جای راوی و هم به جای قهرمان داستان ناگزیر از ایفای نقش می‌شود. ”