نگاهی اجمالی به کتاب“ در سال 1327 میلادی، فرانسیسی‌های متهم به ارتداد در یکی از صومعه‌های ثروتمند ایتالیا جمع شده‌اند. برادر ویلیام باسکرویلی (که نامش به‌نوعی تداعی کننده «درنده باسکرویل» داستانی از دویل در مجوعه پلیسی «شرلوک هولمز» است) از راه می‌رسد و با هفت قتل عجیب در صومعه روبرو می‌شود. ویلیام باسکرویلی حال کارآگاهی است که قصد دارد سر از راز قتل‌ها در هزارتوی کتابخانه صومعه که بی‌شباهت به کتابخان? بابل بورخس نیست، درآورد. ابزارهای او در کشف معما عبارتند از: منطق ارسطو، الهیات توماس آکویناس، شهودهای تجربی راجر بیکن. «نام گل‌سرخ» اولین و هنوز هم پرفروشترین رمان اومبرتو اکو نویسنده و نظریه‌پرداز ایتالیایی است. ”
نگاهی اجمالی به کتاب“ کتاب پرونده بالتیمور برای نخستین بار در سال 2015 منتشر شد. کتاب پرونده بالتیمور ادامه‌ی کتاب «پرونده‌ی هری کبر» است. در این کتاب مارکوس گلدمن، رمان‌نویس جوان بعد از حدود پنجاه سال با داستانی متفاوت برگشته است. او اکنون عاشق شده است و مشغول نوشتن سومین رمانش است. گلدمن در کتاب پرونده‌ی بالتیمور غرق در خاطرات کودکی عشق زندگی‌اش می‌شود و داستان گروه پسرانی را شرح می‌دهد که بر اثر یک اتفاق، ناگهان زندگی‌شان غرق در دروغ و حسادت و خیانت به هم می‌ریزد.
یکی از نکات جذابی که ژوئل دیکر در نگارش کتاب پرونده بالتیمور رعایت کرده است، تکه تکه و شکسته نوشتن داستان است. این سبک نگارش در کتاب‌های معمایی بسیار رایج است و به رمز‌آلودتر شدن داستان کمک می‌کند؛ عدم پیروی از یک خط زمانی ثابت ذهن خوانندگان را گیج می‌کند و به جذابیت کتاب می‌افزاید. استفاده از این فرآیند در کتاب‌های «فاکنر» بسیار مشهود است. البته عدم پیروی از خط زمانی در داستان را نباید با جریان سیال ذهن اشتباه گرفت. در سبک نوشتاری جریان سیال ذهن، نویسنده خواننده را در یک لحظه در چند مکان قرار می‌دهد، در حالی‌که در کتاب پرونده‌ی بالتیمور، ژوئل دیکتر تنها بازه‌های زمانی مختلف را بدون هیچ ترتیبی روایت می‌کند. ”