مستند شنیداری گفتگو با نجف دریابندرینویسنده: مهدی مظفری ساوجی

“ در این کتاب اظهار نظرهای دریابندری درباره موضوعات مختلف اعم از فراز و فرودهای زندگی شخصی وی از جمله حضورش در موسسه انتشارات فرانکلین و فراز و نشیب فعالیت این موسسه، نگاه او به مقوله ترجمه و مهمترین ترجمه هایی که از وی و در روزگار وی منتشر شده است درج شده است. در کنار این مساله نگاه او به بایدها و نبایدهای زبان فارسی، داستان نویسی طنز و سینما نیز درج شده است. از مهمترین نویسندگانی که دریابندری در این کتاب به اظهار نظر درباره آنها پرداخته است می توان به دهخدا، جمالزاده، هدایت، چوبک، آل احمد، گلستان و علی محمد افغانی اشاره کرد. وی در بخشی از این کتاب درباره نثر جلال آل احمد می گوید: من با نثر مقاله های جلال آل احمد هیچ موافق نیستم. یعنی نثری که در مقاله هایش می بینید، چیزی ساخته و پرداخته خودش است و به اصطلاح چیزی ساخته و پرداخته خودش است و به چیزی نیست که آدم آرزومند همه مثل آن بنویسند. شما تصور کنید که اکر نویسندگان ما بخواهند ادای آل احمد را در بیاورند به کلی چیز بی خودی می شود. البته یادم هست که خودش هم در جایی گفته بود این طرز خرف زدن را از یک نویسنده فرانسوی یاد گرفته. یعنی در واقع ادای او را در آورده. سلین، خیال می کنم. به هر حال زمانی از سبک آل احمد که معروف است، دو سه نفری تقلید می کردند ولی همه آنها پی کارشان رفته اند. یعنی الان دیگر کسی به نثر آل احمد توجهی ندارد. این خیلی طبیعی است. برای اینکه نثر مقاله های او نثر فارسی پاکیزه درست و حسابی نبود. به اصطلاح من درآوردی بود. اما به نظر من نثر داستان های آل احمد شایان توجه است. ”

مدار صفر درجه- مجموعه سه جلدینویسنده: احمد محمود

“ کلیه‌ی وقایع داستان از مرداد 1332 آغاز می‌شوند و تا بهمن 1357 ادامه پیدا می‌کنند. در این بازه‌ی زمانی پرالتهاب، همچنان که جریان‌های سیاسی و معترضین پا به میدان مبارزه می‌گذارند، باران نیز رفته‌رفته به دنیای سیاست وارد می‌شود. کتاب صوتی مدار صفر درجه را می‌توان نوعی داستان نمادین دانست. با بیداری و آگاهی باران نسبت به اوضاع زمانه‌اش، در حقیقت ایرانی را می‌بینیم که به‌تدریج به آگاهی و بینش جمعی می‌رسد. احمد محمود همزمان با ایران آشفته‌ی پهلوی، خانواده‌ی نابه‌سامان باران را نیز برایمان ترسیم می‌کند. «بابان»، «نوروز»، «برزو»، «خاور»، «بی‌بی سلطنت»، «بلقیس» و «نوذر» خانواده‌ی فقیر و پرآشوب باران را تشکیل می‌دهند؛ در خانه‌ای قدیمی که نداری و بی‌پولی از سرتاپای آن می‌بارد. پدری که در راه مبارزه با حکومت کشته شده، برادری ناخلف، خواهری که در حسرت داشتن کودک است و برادری که طعمه‌ی کوسه‌ها شده، همه نشان از خانواده‌ای روبه‌زوال دارند که برای بهبود اوضاع دست‌و‌پا می‌زند. ”