نگاهی اجمالی به کتاب“ این کتاب شما را موفق می‌کند، به همین سادگی! یک راهنمای کوچک صد صفحه‌ای که با خواندن آن می‌توانید به هر چیزی که در زندگی می‌خواهید، برسید. این کتاب پس از تحقیقات و مطالعات عمیق و گسترده‌ی «جو اسمار» نوشته شده است. روان‌درمان‌گرها و مشاوران زیادی هم در نوشتن آن به نویسنده کمک کرده‌اند. پس به این تیم حرفهای و متخصص اعتماد کنید تا در زندگی شخصی، عاطفی و شغلی، به فردی موفق تبدیل شوید.
این کتاب پر است از نکات کوچک و بزرگی که برای موفق شدن در زندگی باید آن‌ها را بدانید. ابزارها و راهکارهای این کتاب ساده و کاربردی هستند. خیلی زود یاد می‌گیرید که چطور سیاست‌مدارتر باشید و خوب و درست مذاکره کنید. هنر انتقاد کردن و انتقاد شنیدن را هم می‌آموزید. یاد می‌گیرید که چطور سروقت کارها را انجام دهید، از دیگران تقاضای کمک کنید، و انگیزه دهید و انگیزه بگیرید. حتی درباره‌ی شبکه‌سازی، زبان بدن و فریب نخوردن هم چیزهای زیادی یاد می‌گیرید.
خواندن این کتاب به شما کمک می‌کند که از تغییر نترسید و به آدمی ریسک‌پذیر و جسور تبدیل شوید، البته ریسک‌هایی منطقی و معقول. پس از خواندن این کتاب و اجرای راهکارهای آن می‌بینید که چقدر پویاتر شده‌اید، سراغ تجربه‌های جدید می‌روید و دیگر از اشتباه کردن نمی‌ترسید. تمام این مهارت‌ها می‌تواند زندگی شخصی و حرفه‌ای‌تان را متحول کند. ”
نگاهی اجمالی به کتاب“ پنج سال پس از زلزله‌ی شهر کوبه در ژاپن، نویسنده‌ی خوش‌نام ژاپنی، «هاروکی موراکامی»، دست به قلم می‌شود و کتاب «بعد از زلزله» را منتشر می‌کند. این کتاب شامل پنج قصه است با داستان‌های مختلف که ظاهرا هیچ ارتباطی با زلزله ندارند. با این حال وقتی پشت سر هم قرار می‌گیرند، تصویر کاملی از آدم‌هایی می‌دهد که زلزله زندگی‌هایشان را ناخواسته زیر و رو کرده است. بعد از زلزله، در کنار سایر آثار موراکامی، جزو معدود نمایندگان قدرتمند ادبیات ژاپن در ایران است.
در این پنج داستان موراکامی هم مانند سایر آثارش تنهایی و سرگشتگی انسان معاصر یکی از درون‌مایه‌های اصلی است. فراموشی و رنج در کنار این سرگشتگی معجونی تلخ و عذاب‌آور ساخته که آن را هر روز زهرش را به جان انسان دنیای مدرن می‌نشاند.
شخصیت‌های داستان‌های بعد زلزله بسیار ملموس و قابل باور هستند. قهرمانان این داستان‌ها افراد فوق‌العاده‌ای نیستند و حتی در همین گوشه و کنار هم دیده می‌شوند، آدم‌های معمولی با زندگی‌های معمولی. همین‌طور گفت‌وگو ها هم بدون اغراق و به شکل طبیعی و روزمره نوشته شده است. چیزی که باعث می‌شود پای حرفهای موراکامی بنشینیم و به قصه‌هایش گوش کنیم، هنر این نویسنده در شخصیت‌پردازی و فضاسازی‌های قوی است. جالب اینجاست که او حتی خیلی اصراری روی توصیف و وصف‌حال‌های طولانی و پر از جزییات ندارد. او از ساده‌ترین و درست‌ترین کلمات برای نوشتن استفاده می‌کند. آن‌قدر ساده و بی‌دغدغه می‌نویسد که از همان اول که کتاب را شروع می‌کنیم، وارد داستان می‌شویم. آدم‌ها، خانه‌ها، حرف‌ها و رفتارها همه زنده و ملموس هستند. ”