نگاهی اجمالی به کتاب“ «مانیتیسم شخصی» یک کتاب کوچک و جادویی است که تمام اسرار نیروی نفوذ ذهنی را فاش می‌کند. «پل ژاگو» در این کتاب نشان می‌دهد که چطور نفوذ مرئی یا نامرئی مانیتیسم می‌تواند تاثیرات عجیبی بر زندگی افراد بگذارد: زایا و پیش‌برنده یا نابودکننده و مخرب. با شناخت این قدرت درونی و کیهانی می‌توان کنترل خیلی از این اتفاقات را در دست گرفت و زندگی بهتری برای خود و اطرافیان ایجاد کرد.
مانیتیسم یا همان مغناظیسم و نیروی نفوذ ذهنی، پدیده‌ای است که در طول تاریخ علم، اندیشمندان، نگاهی دوگانه به آن داشته‌اند. برخی معتقدند مانیتیسم چیزی بیش از همان ایمان و اعتقاد قلبی نیست و گروهی دیگر هم معتقدند که چنین چیزی اصلا نمی‌تواند وجود داشته باشد. با این حال نمی‌توان منکر این واقعیت شد که نیرویی خارق‌العاده و ظریف از تمام کسانی که اطرافمان هستند، ساطع می‌شود. حتی کسانی که اعتقادی به این پدیده ندارند هم می‌توانند چیزهای جالب زیادی در این کتاب بیاموزند. به این ترتیب به قدرت تاثیر مانیتیسم در زندگی فردی پی می‌برند و می‌توانند از این قدرت در جهت رسیدن به خواسته‌ها و شروع زندگی متفاوت استفاده کنند. این نیرو می‌تواند تاثیری نامریی بر احساسات، افکار، رفتارها و حتی تصمیم‌گیری افراد داشته باشد. تاثیرات این نیرو، چه قوی یا ضعیف و چه جاذب یا دافع، بخشی جدایی‌ناپذیر از انرژی روحی و روانی هر انسان است. با شناخت این نیرو می‌توان انرژی‌های سرگردان در اطراف خود را شناسایی کرد و با آن‌ها هماهنگ شد. افزایش نیروی مانیتسیم فقط برای جذابیت و رسیدن به خواسته‌ها و آرزوها نیست. با استفاده از این نیرو می‌توانید تبدیل به فردی قدرتمند و آسیب‌ناپذیر شوید که حتی دشوارترین شرایط هم نمی‌تواند شما را از پا درآورد. ”
نگاهی اجمالی به کتاب“ کتاب کافه‌ای به نام چرا اولین کتاب استرلکی است که در سال 2002 به چاپ رسید. استرلکی اولین چاپ این کتاب را خودش به چاپ رساند. این کتاب موفقیت بسیاری در بیست و چهار کشور دنیا کسب کرد و توانست در مدت یک سال بیش از ده هزار نسخه به فروش برساند. این کتاب در کشور‌های اتحادیه‌ی اروپا در ردیف پرفروش‌ترین کتاب سال 2018 برای هفته‌های متوالی قرار داشت. نام اولیه‌ی این کتاب چرا اینجا هستید بود که در چاپ‌های بعدی به کافه‌ای به نام چرا تغییر نام داد.
کافه‌ای به نام چرا در نگاه اول ممکن است یک رمان کوتاه به نظر برسد اما پس از اندکی مطالعه‌ی آن مشخص خواهد شد که متن کتاب به شدت تمثیلی است. تا جایی که بهتر است این کتاب را به جای طبقه‌بندی در کتاب‌های داستانی، در حوزه‌ی روانشناسی خودسازی جای داد. نویسنده در فصل انتهایی این کتاب که عنوان موخره دارد از این تمثیل‌ها رمز گشایی می‌کند و به تدریج به تعیین هدف اصلی و واقعی کتاب در راستای کمک به دستیابی خوانندگان به معنای حیات مبادرت می‌ورزد. ”