نگاهی اجمالی به کتاب“ کتاب خاطرههای پراکنده نوشتهی گلی ترقی است. او در این کتاب، هشت داستان کوتاه را کنار هم قرار داده که عنوان داستانها از این قرار است: «اتوبوس شمیران»، «دوست کوچک»، «خانهی مادربزرگ»، «پدر»، «خدمتکار»، «مادام گُرگِه»، «خانهای در آسمان» و «عادتهای غریب آقای الف در غربت». با توجه بهعنوان کتاب، شاید نویسنده در نگارش این داستانها از خاطرات کودکیاش متأثر باشد و شاید اصلاً بخشی از خاطراتش را عیناً در این کتاب نقل کرده باشد.
در داستان «دوست کوچک» قصهی دو دختربچه را میخوانیم که با هم پیمان خواهری بستهاند؛ اما پیدا شدن سر و کلهی یک دوست سوم همهچیز را به هم میریزد. در بخشی از این داستان آمده است: «تابستان هزار و نهصد و هشتاد و چهار؛ ساحل مدیترانه پوشیده از آدم است. جا برای تکان خوردن نیست. به خاطر بچهها تن به این سفر دادهام و از آمدن پشیمانم. دریای فیروزهای کثیف و خاکستری است و هوا، مرطوب و داغ، روی تن سنگینی میکند. کتابم را میبندم و به مردمی که دور و برم هستند نگاه میکنم و نگاهم بیتفاوت از روی بدنها میگذرد، دور میزند، برمیگردد و روی صورتی نیمهآشنا میماند. نزدیک به من، زنی تنها، که سن و سال مرا دارد، روی ماسهها دراز کشیده است و حسی غریب بِهِم میگوید که من این زن را میشناسم. فکرهایم درهم میشود و ته سرم، خاطرههایی مغشوش، مثل کرمهای شبتاب، برق برق میزنند. رویم را برمیگردانم اما حواسم پیش اوست. ناراحتم و دلم میخواهد جایم را عوض کنم. بچهها را صدا میزنم. عینک آفتابیش را برمیدارد و توی کیفش دنبال چیزی میگردد. سرش را بالا میگیرد. مینشیند. رویش را میچرخاند و یک آن، به من خیره میشود؛ از چشمهایش است که او را میشناسم؛ از آن دو تا دایرهی درشت آبی که هنوز هم مثل روزهای کودکی ته دلم را میلرزاند.» ”
نگاهی اجمالی به کتاب“ شاید اگر از ما بپرسند نخستین ترور به چه زمانی برمیگردد، با کمی تجسس در حافظهی خود به این نتیجه برسیم که قدمت چندانی ندارد و احتمالاً همزمان یا کمی پیشتر از جنگهای جهانی رخ داده است. همین که شنیدن نخستین مطالب کتاب صوتی کالبد شکافی ترور را آغاز کنید و با اندرو سینکلر همراه شوید، میبینید که ریشههای ترور به جایی در دل تاریکترین دالانهای تاریخ میرسد. به نقطهای که هیچ مورخ یا کتاب تاریخی نتوانسته به آن دسترسی داشته باشد. کتابهای دینی به ما میگویند نخستین ترور با قتل هابیل به دست قابیل اتفاق افتاد. درست است که در آن زمان هنوز حکومتی با مفهوم امروزی شکل نگرفته بود و طمع سیاسی پا به دنیای آدمها نگذاشته بود، اما این قتل را که نخستین کشتار به دست آدمیان به حساب میآید، میتوانیم نقطهی آغازی برای ترورهای امروزی بدانیم. ”