خدمتکارهانویسنده: کاترین استاکت

“ برابری، آزادی‌خواهی، عدالت و تغییر، کلمات بزرگ و تکان‌دهنده‌ای هستند که راحت به زبان می‌آیند اما عمل به آن‌ها و یا دست‌کم تلاش برای تحققشان بسیار دشوار است. به‌همین‌دلیل اگر تاریخ جهان را بخوانید و یا حتی به همین دنیایی که در آن زندگی می‌کنید نگاه کنید، جنبش‌های اجتماعی، ان‌جی‌اوها و گروه‌هایی را می‌بینید که همواره برای ایجاد تغییر و برقراری برابری تلاش کرده‌اند و تلاش می‌کنند. کاترین استاکت با قلم بی‌نظیر و جذاب خود شاهکاری را پدید آورده که خبر از بیداری اجتماعی برای ایجاد تغییر می‌دهد. او در کتاب صوتی خدمتکارها (The Help) داستانی را روایت می‌کند که حول محور سه شخصیت اصلی زن می‌چرخد و آن‌ها با هنرمندی جذابی در کنار یکدیگر قرار می‌دهد. شخصیت‌های کتاب با این ویژگی‌ها تعریف می‌شوند: اسکیتر دختر سفیدپوست، اجتماعی و بسیار بلندپروازی است که رویاهای بزرگی را در سر می‌پروراند و به‌تازگی از کالج فارغ‌التحصیل شده است. او همواره به‌دنبال انجام کارهای بزرگی‌ست که از دید دیگران بیهوده به شمار می‌رود. خصوصاً اینکه اسکیتر یک دختر مجرد است و همین ویژگی کافیست تا دیگران او را بی‌شوهر و بازنده بنامند! ”

خاطرات پس از مرگ براس کوباسنویسنده: ماشادو دآسیس

“ معرفی کتاب خاطرات پس از مرگ براس کوباس ژواکیم ماریا ماشادو د آسیس (1908- 1839)، نویسنده برجسته برزیلی است. «خاطرات پس از مرگ براس کوباس» این‌گونه آغاز می‌شود: «من نویسنده‌ای فقید هستم اما نه به معنای آدمی که چیزی نوشته و حالا مرده بلکه به معنای آدمی که مرده و حالا دارد می‌نویسد». د آسیس، در ابتدا تصمیم می‌گیرد براس کوباس ماجرای خود را از مرگ خویش آغاز کند و از آخر به اول روایت کند. ماشادو د آسیس با این تمهید هشیارانه و بی‌مانند راوی این زندگی‌نامه را آزاد می‌گذارد تا فارغ از دغدغه‌های آدمی زنده، زندگی خود را روایت کند و روایت این زندگی فرصتی می‌شود تا نویسنده تیزبین و متفکر با زبانی آمیخته به طنزی شکاکانه زیر و بم وجود آدمی، عواطف و هیجانات، بلندپروازی‌ها و شکست‌ها و پیروزی‌های او را از کودکی تا دم مرگ پیش روی ما بگذارد و پرسش‌هایی ناگزیر را در ذهن‌مان بیدار کند. د آسیس با گذشتن از رومانتیسم و ناتورالیسم، راهی خاص برگزید و این راهی ا‌ست که در ادبیات جهان به نام خود او شناخته شده؛ هرچند تاثیر نویسندگانی چون لارنس استرن و زاویر دْ مستر بر آن انکارناپذیر است. برخی منتقدان سبک او را رئالیسم روانکاوانه نام نهاده‌اند. داستان‌های ماشادو روایتی است طنزآمیز، آکنده از تمسخر، شکاکانه و در عین حال با این تعمد که ماهیت داستانی روایت را به خواننده گوشزد کند. دنیای ماشادو سرشار از ابهام و عدم قطعیت است. در «خاطرات پس از مرگ براس کوباس»، راوی مرده ‌است و فارغ از داوری زندگان و از جایگاهی فراتر از ایشان زندگی خود را روایت می‌کند. ”