و چشم‌هایش کهربایی بودنویسنده: مهری بهرامی

“ و چشم‌هایش کهربایی بود رمانی است که از دریچه‌ای نو و با دیدی خلاقانه به تقابل میان «هستی و نیستی» می‌پردازد. رمانی که راویانش یگانه و منحصربه‌فردند. تسبیح میان دستان هاشم، چادر مشکی زهره، موازییک‌های کف حیاط، انگشتر و جنینی که از زهدان مادر رانده شده، هر یک به تنهایی جهانی تکان‌دهنده را به تصویر می‌کشند و روایتگر ترس‌ها، تشویش‌ها، آرزوها و ناکامی‌های آدم‌های درون داستان‌اند... . در قسمتی از این کتاب می‌خوانیم: از همین‌جا پیداست و می‌بینمش زن چشم عسلی را. خودش است، مثل همیشه کتابی در دست دارد و پشت به ما ایستاده است کنار درخت. تا برسیم نزدیک، همان‌طور که توی هوا می‌چرخم زن هم می‌چرخد انگار و درخت هم وارونه می‌شود. چقدر قد کشیده است این درخت. چرخ که می‌زنم. درختِ وارونه ریشه‌هایش توی هوا می‌ماند. سه هزار و بیست و سه سال پیش است انگار و من می‌خواهم از ریشه‌ها خودم را برسانم به تنه درخت. خودم را برسانم به یک زخم عمیق. هاشم مکث می‌کند دیگر نمی‌چرخاندم، شاید یادش افتاده که نخم نازک شده است. درخت می‌ماند همان‌جا و زن چشم عسلی هم. زن رو برمی‌گرداند و انعکاس رنگ مهره‌هام توی عسلی چشم‌هاش بی‌قرارم می‌کند... . ”

درجا زدن ممنوعنویسنده: جان سی مکسول

“ در کتاب "درجا زدن ممنوع" اثر جان سی مکسول، 15 قانون مطرح شده را به کار ببرید و همچون رودی خروشان در مسیر زندگی پیش بروید. واژه‌هایی همچون استعداد و توانایی در هر زبانی در گروه واژه‌های مثبت و انگیزه‌بخش قرار می‌گیرند. این‌گونه واژه‌ها به انسان کمک می‌کنند تا با خوش‌بینی به آینده بنگرد. این واژه‌ها برای انسان امیدآفرین هستند و موفقیت را نوید می‌دهند. وقتی درباره‌ی توانایی خودتان به‌منزله‌ی یک انسان می‌اندیشید؛ به هیجان می‌آیید. دست‌کم من امیدوار هستم که چنین احساسی در وجودتان پدیدار شود. این اندیشه به‌راستی اندیشه‌ای مثبت و روحیه‌بخش است. من، همان اندازه که توانایی‌های خودم را باور دارم، توانایی‌های شما را نیز باور دارم. آیا شما از توانایی‌هایی ویژه بهره‌مند هستید؟ بی‌تردید. نظر شما درباره‌ی استعدادهای شکوفانشده و توانایی‌های به‌کارگرفته‌نشده‌ی وجودتان چیست؟ درست به همان اندازه که واژه‌هایی همچون توانایی و استعداد بارِ معنایی مثبت دارند؛ این عبارت‌ها بارِ معنایی منفی دارند. دوستم، فلارنس لیتاوئر، سخنران و نویسنده، در کتابش به‌نام جعبه‌های نقره‌ای، داستان زندگی پدرش را بازگو می‌کند. پدر او همواره آرزو داشت خواننده شود؛ اما هرگز به خواسته‌اش نرسید. فلارنس می‌گوید پدرش در حالی از دنیا می‌رود که نغمه‌ی درونش هنوز شکوفا نشده است. این نمونه در واقع توصیفی مناسب را از استعداد شکوفانشده و توانایی به‌کارگرفته‌نشده در اختیارمان قرار می‌دهد. وقتی توانایی‌های وجودتان را به‌کار نمی‌گیرید؛ ممکن است همچون انسانی از دنیا بروید که نغمه‌ی درونش هنوز شکوفا نشده است. این کتاب نوشته شده تا تأثیرگذاری رشد و پیشرفت شخصی را هرچه بیشتر و بهتر به شما نشان داده شود. برای تأثیرگذاری این کتاب در زندگی‌تان فقط باید مشتاقانه به رشدکردن و پیشرفت‌داشتنتان علاقه نشان دهید و بخواهید همواره به انسانی بهتر و موفق‌تر تبدیل شوید. ”