نگاهی اجمالی به کتاب“ تمام اسکناس‌هایی که بانک‌های مرکزی سرتاسر دنیا چاپ می‌کنند، ارزهای فیات یا بی‌پشتوانه خطاب می‌شوند، بی‌پشتوانه به این معنا که ارزش این اسکناس‌ها ذاتی نیست و تنها مطیع دستورات یا قوانین دولتی است. برای اینکه یک ارز سرمایه‌ای خوب محسوب شود، باید اطمینان یافت که با آن پول می‌توان فردا، هفته آینده، ماه آینده و سال آینده کم‌وبیش خدمات یا کالاهای مشابه را خرید. به بیانی دیگر، امروز مردم تمایل ندارند اسکناس‌هایشان را زیر تشک‌هایشان مخفی کنند، زیرا می‌دانند پول نقد ذخیره ارزش خوبی نیست و اگر هم این کار را می‌کردند، طولی نمی‌کشید که متوجه می‌شدند قدرت خرید آن پول کاهش یافته و یا حتی بدتر، اسکناس‌ها از گردش خارج شده و دیگر موردپذیرش نیستند.
در نقطه مقابل ارزهای بی‌پشتوانه بیت‌کوینی وجود دارد که هیچ نهاد مرکزی و متمرکزی در ایجاد آن دخیل نبوده است و توسط یک شبکه و با یک نرخ ثابت و قابل‌پیش‌بینی استخراج می‌شود و به همین دلیل خاصیت ضدتورمی دارد. بیت‌کوین به‌عنوان یک سرمایه‌گذاری هدفمند، عملکرد شگفت‌انگیزی از خود به‌جای گذاشته است. هر چیزی که با قیمت صفر شروع شده باشد و اکنون قیمت آن صفر نباشد، یک چیز ارزشمند است. بیت‌کوین سال 2009 با قیمت صفر کارش را آغاز کرد و اکنون بعد از گذشت کمی بیش از ده سال، ده‌ها هزار دلار ارزش دارد. ”
نگاهی اجمالی به کتاب“ مجموعه داستان کوتاه «در خلوت خواب» نوشته ی «فتانه حاج سیدجوادی» است. این مجموعه هشت داستان را با عنوان های «رنگ تعلق»، «شیشه»، «در خلوت خواب»، «لالا»، «سمفونی حماقت»، «خرگوش»، «پوچ»، و «عرض زندگی» دربرمی گیرد. در بخشی از داستان «شیشه» می خوانیم: «من آدمی هستم که همیشه دیر رسیده ام. هنوز هم دیر می رسم. در این دیر رسیدن ها هرگز خود مقصر نبوده ام بلکه مانند برگی که روی آب افتاده باشد، در طی مسیر، مرتب و ناخواسته به این شاخ و آن خس و خاشاک گیر کرده ام و دیر رسیده ام. من دیر رسیدم و در نتیجه با وجود آن که در شرق، سرزمینی که در آن قدم نوزاد پسر همیشه مبارک است متولد شده بودم، مرا نمی خواستند. زیرا من آخرین فرزند یک خانواده ی پراولاد بودم و ناخواسته متولد شده بودم. پدر و مادرم با داشتن داماد و عروس از تولد من که ناگهان چون مهمان ناخوانده ای از راه رسیده بودم، مکدر بودند. من از این جهت با پسرعمویم تفاوت بسیار داشتم. او نخستین و تنها پسر خانواده ی خود بود که با نذر و نیاز فراوان و ناز و ادای بسیار متولد شده بود.» ”