نگاهی اجمالی به کتاب“ ''هنری عقربه‌ی دقیقه‌شمار ساعت روی دیوار را تماشا کرد. در سراسر لندن، در سراسر دنیا، عقربه‌ها دقیقاَ با سرعتی یکسان حرکت می‌کردند، بی‌اینکه هیچ‌کدام از دیگری جلو بزنند...''
| ویلیام ترور را نه می‌توان روان‌شناس خواند نه کارآگاه، اما می‌توان گفت که خصلت‌های هر دو را دارد. او در این رمان بستری‌شدن چهار زن را در بخش چهار اتاقه‌ی «بیمارستان زنانه‌ی لیدی اوگاستا هپتری» بهانه قرار می‌دهد تا در زندگی‌شان سرک بکشد و از بیم‌ها و شکست‌ها، رازها و کابوس‌هایشان بگوید. ترور عاشق شخصیت‌هایی است که جامعه به آنها پشت کرده، انها که نه به موفقیت دندان‌گیری دست یافته‌اند نه دیگر جوانی و زیبایی برگ برنده‌شان است.
ترور در این رمان تصویری واضح و پر از جزئیات از زندگی در لندن دهه‌ی هفتاد میلادی ارائه می‌دهد. ”
نگاهی اجمالی به کتاب“ لنور خود را برای گذراندن یک آخر هفته‌ی دیگر آماده می‌کند.همسرش جورج خیلی اهل مراوده و معاشرت با مهمانان است و هر آخر هفته به اصرار جورج ، آنها میزبان دوستان و دانشجویان سابق جورج هستند.این آخر هفته‌ها چندان مطابق میل لنور نیستند، چرا که به دلیل زیاده‌روی جورج ، لنور ناچار است در طول هفته بدخلقی‌های او را تحمل کند و مهم‌تر از همه این است که لنور خبر دارد در غیاب او و برای خوشامد مهمانانش تحقیرش می‌کند.با همه ی اینها لنور صبورانه برای حفظ این رابطه تلاش می‌کند. ”